انقراض دایناسور-سارا ابراهیمی

بر اساس پژوهش و گفته های دانشمندان، در یکی از دوران کره ی زمین به نام "پرمین"، 93 الی 97 درصد از کل موجودات زنده در آب های کره ی زمین و نزدیک به دو سوم جانوران و گیاهان خشکی نابود و نسل آنها منقرض شده است.

بر اساس پژوهش و گفته های دانشمندان، در یکی از دوران کره ی زمین به نام "پرمین"، 93 الی 97 درصد از کل موجودات زنده در آب های کره ی زمین و نزدیک به دو سوم جانوران و گیاهان خشکی نابود و نسل آنها منقرض شده است. این فاجعه که نزدیک به 252 میلیون سال پیش رخ داده است، تقریبا تمامی جنگل ههای اولیه را از بین برده است. راز انقراض موجودان "دیرینه زیست" یکی از بزرگترین سوالاتی است که تا به امروز ذهن دانشمندان و محققان دیرینه شناس را به خود مشغول کرده است.

به عقیده ی دانشمندان دانشگاه زمین شناسی چین، انقراض زیستگاه های بسیاری از موجودات به خاطر شکلگیری قاره ی "پانگه آ" می باشد. قاره ی "پانگه آ" سرزمین اولیه ی دوران ماقبل تاریخ کره ی زمین بوده است.

نویسندان یکی از مقالات نشریه ی "Science China Earth Sciences " می نویسند که تمامی دانشمندان و دیرینه شناسان دنیا دلایلی دارند که ثابت می کند، تغییراتی در جو و همچنین آب و هوای کره ی زمین در 252 میلیون سال پیش رخ داده است که منجر به مرگ موجودات شده است. از مهمترین نشانه های این فاجعه می توان به کاهش ناگهانی اکسیژن اشباع در اقیانوس ها و افزایش گازهای گلخانه ای، دی اکسید کربن و گاز متان در اتمسفر اشاره کرد.

افزایش این گازها در اتمسفر زمین منجر به شکل گیری باران های اسیدی شده و منجر به تغییر ساختار آب اقیانوس ها شده است. در اثر این دگرگونی ها، مرجان های اقیانوس ها از بین رفته و تغییرات دما در خشکی نیز زمین را به صحراهای بی آب و علف تبدیل نموده است. این تغییرات اقلیمی از گرما به سرما و بلعکس هزاران سال ادامه داشته اند و گاه گریبانگیر آبها می شدند و گاه گریبانگیر خشکی.

حرکت "صفحه های بشقابی تکتونیکی" (تئوری رانش قاره ای) کره ی خاکی که در 50 میلیون سال قبل از آغاز تغییرات اقلیمی و جوی زمین بوجود آمده اند. بر اساس تئوری دانشمندان کهن، حرکت همین صفحات دلیل اصلی تمامی مصیبت های گریبانگیر کره ی زمین می باشد. برخورد برخی از تکه های مستقل کره ی زمین به یکدیگر، دلیل کلفت تر شدن لایه ی زمین و عمیقتر شدن اقیانوس ها می باشد.

دقیقا در همان زمان یعنی دوران "پرمین" در 300 میلیون سال قبل بود که این پروسه های ژئولوژیکی منجر به وارونگی میدان های مغناطیسی و تغییر قطب های کره ی زمین شدند. نکته ی حائز اهمیت این است که مقداری بسیاری از مواد خشک و یخ زده در زیر لایه های گوشتی کره ی زمین " The mantle " منجر به تشکیل و رسوب نوعی مواد درلایه های زیرین پوسته زمین شدند.

در طول میلیون ها سال، قسمت هایی از این مواد به صورت مذاب توانستند راهی برای بیرون آمدن از قشای سطحی زمین پیدا کنند. این واقعه برای اولین بار در 251 میلیون سال قبل در منطقه ی سیبیری امروزی در روسیه اتفاق افتاد. در آن زمان بود مواد مذاب، بیش از 4 میلیون متر مربع از پوسته ی سطح زمین را پوشاند. برای مفهوم بهتر می توان گفت حجم لایه های پوشیده شده از مواد مذاب به اندازه ی 7 برابر مساحت کشور فرانسه بوده است.

یکی دیگر از این نمونه فجایای محیط زیستی، آتشفشانی بود که در 260 میلیون سال پیش در محدوده ی چین امروزه بوقوع پیوست. گفته می شود که این دو فوران مواد مذاب در اثر حرکت و نزدیکی لایه های بشقابی زمین به یکدیگر، صورت گرفته اند. محققان چینی اطمینان دارند که دلیل اصلی تمامی این فجایا منجمله گازهای گلخانه ای و باران های اسیدی که حیات کره ی خاکی را تا پیش از وجود دایناسورها به خطر انداخته بود، همین فوران های مواد مذاب و انتشار گازهای خطرناک به هوا بوده است.

لازم به ذکر است که تمامی کارشناسان با نظریه ی دانشمندان چینی موافق هستند. بیشترین انتقادی که از این نظریه می شود، تنها درباره ی شکاف 50 میلیون ساله ی میان تشکیل "پانگه آ" و فوران آتشفشان ها می باشد.

برخی از محققان نیز بر این عقیده اند که پاسخ تمامی این سولات را باید در گاهنگاری عصر مربوطه و دوره‌هایی از زمان انقراض موجودات کاوش کرد
جمع اوری سارا ابراهیمی.